Wyniki wieloletnich badań dr Briana A. Primacka, pediatry z Akademii Medycznej University of Pittsburgh dowodzą, iż spędzanie przez nastolatków długich godzin przed ekranem telewizora lub komputera zwiększa u nich ryzyko zachorowania na depresję w przyszłości.

Każda dodatkowa godzina takiej "pasywnej" aktywności w młodości zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń zdrowia psychicznego w dorosłym życiu. Wniosek ten wysnuto na podstawie badań przeprowadzonych na grupie ponad 4,1 tysiąca nieletnich respondentów. W momencie przystąpienia do niego, żadna z tych osób nie wykazywała oznak depresji.

Pierwszy etap eksperymentu przeprowadzono w 1995 roku, a polegał on na poznaniu czasu, jaki uczestnicy poświęcają na oglądanie telewizji, kaset wideo, granie na komputerze lub słuchanie radia. Wyliczono, że średni czas, jaki nastolatki poświęcały elektronicznym mediom wynosił 5,7 godziny dziennie, z czego 2,3 godziny stanowiło samo oglądanie telewizji.

Drugi etap badań zrealizowano po upływie siedmiu lat, gdy średni wiek uczestników wynosił około 22 lat. U 308 badanych osób stwierdzono symptomy wskazujące na depresję. Okazało się, że niemal wszystkie przypadki zaburzeń zdrowia psychicznego wiązały się ze znaczną ilością godzin, poświęconych wcześniej na oglądanie programów telewizyjnych.

Teoria autora badań na temat takiego związku przyczynowo-skutkowego mówi, że dużą rolę odgrywa tutaj fakt, iż w telewizji widzi się dużo przygnębiających treści, które następnie są przyswajane przez umysł.