Jednym ze składników dobrego zdrowia jest utrzymywanie odpowiedniej wagi. Tymczasem 9% polskiej młodzieży w wieku 13-15 lat cierpi na nadwagę, a otyłość dotyczy 4,5% z nich.

Zespół naukowców z Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie postanowił zbadać efektywność programu dietetycznego stosowanego u dzieci w wieku 13-15 lat, u których rozpoznano otyłość prostą.

Badania przeprowadzono na grupie ponad 80 dzieci. Na podstawie odpowiedzi uzyskanych za specjalnie opracowanych kwestionariuszy ankietowych, zebrano dane pozwalające na oszacowanie wielkości porcji, częstości spożywania posiłków oraz wartości odżywczych średniej dziennej racji pokarmowej.

Okazało się, że ankietowana młodzież spożywała zazwyczaj 3-4 posiłki dziennie, natomiast po wdrożeniu programu diety niskokalorycznej korzystnie zmieniała się u nich częstotliwość spożywania posiłków do 4-5. 

Tym samym wprowadzona dieta ograniczała spożycie produktów zbożowych, serów, wędlin, masła oraz słodyczy i cukru przez baanych chłopców, natomiast dziewczynki redukowały ilość owoców, ziemniaków, masła, słodyczy i cukru w swoim dziennym menu.

Dieta ubogoenergetyczna u 69% dzieci powodowała obniżenie masy ciała, u 17% utrzymanie wagi dotychczasowej, natomiat u 14% dzieci po jej zastosowaniu nastąpił nieznaczny przyrost masy.

Specjaliści zauważyli jednak, że uzyskane u dzieci w okresie programu dietetycznego efekty obniżenia masy ciała zazwyczaj nie przekładają się na trwały efekt leczniczy.

Ten bowiem zależy od indywidualnych cech oraz sytuacji emocjonalnej i społecznej nastolatka, a najskuteczniejsze programy redukcji masy ciała powinny łączyć zarówno korektę dietetyczną, jak i oddziaływanie na psychikę pacjenta. Dopiero kuracja zwiększająca jednocześnie motywację do aktywności fizycznej, czyli zmianę dotychczasowego stylu życia nastolatka może przynieść długotrwałe, wymierne efekty.