Zespół psychologów z St George's, University of London i University of Hertfordshire przeprowadził badania, których wyniki podważają skuteczność antynikotynowej terapii polegającej na blokowaniu myśli o papierosach.





 

Okazuje się, że takie działanie przynosi pewne korzyści, ale tylko tuż po podjęciu decyzji o rzuceniu nałogu, natomiast gdy palacz przestaje się hamować, wypala nawet więcej papierosów niż zazwyczaj.









Badacze sprawdzili, czy osoby uzależnione od nikotyny doświadczają tzw. efektu behawioralnego odbicia.









W ramach jednego z wcześniejszych eksperymentów związanych z jedzeniem i hamowaniem myśli poproszono respondentów o niemyślenie o czekoladzie. Okazało się, że tłumienie apetytu trwało u nich zaledwie przez kilka minut, po czym zjadali więcej czekolady niż osoby, które specjalnie, przez cały czas myślały o tym smakołyku.

 

W najnowszym badaniu wzięło udział 85 palaczy, wypalających minimum 10 papierosów dziennie. Podzielono ich na trzy grupy, a uczestników każdej z nich poproszono o rejestrowanie liczby papierosów wypalanych przez okres trzech tygodni. W pierwszym i trzecim tygodniu badania palacze mieli zachowywać się tak jak zwykle. W drugim tygodniu 30 osób z pierwszej grupy miało tłumić myśli o paleniu, 29 uczestników drugiej grupy - aktywnie wyrażać myśli związane z nałogiem, natomiast licząca 26 osób grupa kontrolna miała niczego nie zmieniać w swoim zachowaniu.









Jak się okazało, w grupie swobodnie wyrażającej myśli i w grupie kontrolnej różnica w liczbie papierosów wypalanych w poszczególnych tygodniach nie była istotna. W drugim tygodniu grupa "hamująca" myśli o nikotynie wypalała o około 5 papierosów mniej niż grupa opowiadająca o pragnieniach i około 4 papierosy mniej od przedstawicieli grupy kontrolnej. Natomiast już w trzecim tygodniu uczestnicy pierwszej grupy wypalali niemal o 3 papierosy więcej niż członkowie dwóch pozostałych grup.










Zdaniem autorów badania świadczy to o istnieniu tzw. efektu odbicia. Metoda wypierania mysli o papierosach działa więc tylko na krótką metę, a następnie powoduje działanie przeciwne do zamierzonego.










Poznanie tej zależności może być istotne nie tylko dla palaczy, ale także dla osób zmagających się z innymi uzależnieniami, np. dla seksoholików lub alkoholików.