Dr Florian Lipple wraz z współpracownikami z Uniwersytetu Ludwiga Maximiliana w Monachium przeprowadzili wstępne badania z których wynika, iż osoby otyłe, które przez pewien czas po prostu przebywają wysoko nad poziomem morza, bez dodatkowego wysiłku zrzucają kilka zbędnych kilogramów. Efekt ten utrzymuje się nawet po ostatecznym powrocie na niziny.


 

Zdaniem autorów badania ma to związek z rozrzedzonym powietrzem, które zmniejsza apetyt i nasila metabolizm, powodując szybsze spalenie kalorii bez dodatkowych ćwiczeń. Co więcej, u badanych zaobserwowano też wzrost poziomu leptyny - hormonu odpowiedzialnego za uczucie sytości.

 

Do tej pory to, że pobyt na wysokościach rzeczywiście powoduje utratę wagi sprawdzono jedynie na sportowcach czy alpinistach. W ich przypadku kluczowe znaczenie w tym zakresie miała jednak sama aktywność fizyczna. Niemieccy badacze postanowili sprawdzić, czy podobne zjawisko wystąpi u również przebywających na wysokościach ludzi, ale tych prowadzących raczej siedzący tryb życia.


 

W przeprowadzonym przez nich eksperymencie wzięło udział 20 mężczyzn, których średnia wieku wyniosła 56 lat, a średnie BMI - 34. Na co dzień respondenci mieszkali w Monachium (530 m n.p.m.), gdzie przez tydzień monitorowano ilość zjadanych przez nich pokarmów i ilość ruchu. Następnie na dwa tygodnie ulokowano ich w klimatyzowanym ośrodku badawczym z góry Zugspitze, zlokalizowanym na wysokości 2650 metrów n.p.m. Mogli dowolnie komponować swoją dietę, jednak nie wolno im było intensywnie ćwiczyć - ruch ograniczali wyłącznie do wolnych spacerów. Po powrocie na niziny przez miesiąc obserwowano ich wagę i zwyczaje żywieniowe.
 

Okazało się, że ochotnicy schudli średnio o 1,5 kg. Pobyt w górach naturalnie zmniejszył ich łaknienie, dlatego zjadane przez nich dzienne racje żywieniowe były uboższe przeciętnie o 734 kalorie. Zintensyfikowanie metabolizmu spowodowane przebywaniem na wysokościach dodatkowo pozwoliło im spalić więcej kalorii w stanie spoczynku, bez dodatkowych ćwiczeń.



 

Naukowcy zmierzyli też poziom leptyny u wszystkich uczestników eksperymentu. Jak wiadomo, gdy jest jej więcej - czujemy się syci, natomiast kiedy jest jej mniej - wówczas pojawia się głód i charakterystyczne "ssanie w żołądku". U otyłych badanych podczas pobytu w górskim ośrodku nastąpił wzrost stężenia tego hormonu, co sprawiło, że zaczęli mniej jeść.

 

Co istotne, respondenci utrzymywali obniżoną wagę nawet na długo po powrocie do domu.