Dr Phillip P. J. Hay z University of Western Sydney w Australii twierdzi, iż specyficzna forma terapii oparta na rozmowie może pomóc ludziom cierpiącym na bulimię i wyeliminować ich niezdrowe nawyki już w przeciągu kilku miesięcy leczenia.

 

Przegląd badań nad terapiami psychologicznymi leczącymi to zaburzenie zachowania wykazał, iż kognitywna terapia behawioralna (tzw. CBT) wyleczyła 37% bulimików w porównaniu do 3% bulimików, którzy nie poddali się tej terapii.


 

Terapię poznawczo - behawioralną stosuje się obecnie w leczeniu wielu różnych problemów i zaburzeń emocjonalnych. Bazuje ona na teoriach i zasadach naukowych określających rzetelną wiedzę na temat osobowości, psychopatologii i funkcjonowania psychicznego człowieka, zgodną z najnowszą wiedzą z obszaru psychologii i medycyny.

Terapia CBT jest syntezą dwóch koncepcji terapeutycznych: poznawczej oraz behawioralnej. Model poznawczy zakłada, iż emocje i zachowanie człowieka determinowane są poprzez sposób, w jaki jednostka konstruuje świat, czyli tym w jaki sposób postrzega ona i myśli o sobie i świecie.

W myśl tej teorii wszystkie zaburzenia psychiczne oraz rozmaite problemy emocjonalne mają wspólny mianownik, którym jest zniekształcony i zaburzony sposób myślenia, który prowadzi do negatywnych przekonań, schematów i automatycznych myśli, które z kolei niekorzystnie wpływają na nastrój, emocje, reakcje fizjologiczne oraz zachowanie człowieka. Aspekt behawioralny terapii opiera się na udokumentowanym naukowo poglądzie, iż
zaburzenia psychiczne wiążą się z nieprawidłowymi nawykami i zachowaniami powstałymi w procesie uczenia się.
 

Istotą terapii poznawczo - behawioralnej jest pomoc w zmianie myślenia w kierunku bardziej racjonalnego i adaptacyjnego, które prowadzi do eliminacji złych przyzwycajeń, poprawy samopoczucia, polepszenia ogólnego funkcjonowania i relacji z innymi ludźmi. Terapeuta kładzie więc nacisk nie tylko na modyfikację zaburzonego myślenia, ale również na zmianę zachowania pacjenta i pomoc w nabyciu nowych przystosowawczych sposobów
funkcjonowania i radzenia sobie z problemami.
 

W przypadku leczenia bulimii CBT ma na celu zwalczanie przejadania się, wywoływania wymiotów czy stosowania środków przeczyszczających po napadach obżarstwa. Leczenie skupia się na zmianie nawyków żywieniowych, złagodzenia obawy przed przytyciem oraz  racjonalizacji podejścia do jedzenia i wyglądu. Terapia trwa ona około 4–5 miesięcy i jest krótsza niż inne terapie.
 

Dr Hay przeanalizowała wyniki 48 badań dotyczących leczenia bulimii i innych zaburzeń odżywiaia, które brały pod uwagę zdolności interpersonalne, psychoanalityczne, hipnozę itd. Łącznie wzięło w nich udział 3054 dorosłych osób mieszkających w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Wielkiej Brytanii, którzy przez okres 16 tygodni odbywali tygodniowe sesje terapeutyczne.
 

Okazało się, iż kognitywna terapia behawioralna ukierunkowana na bulimię była w najbardziej skuteczna w leczeniu tej choroby.