Według szacunków do 2050 roku koszty na leczenie otyłości, ponoszone przez brytyjską służbę zdrowia, wzrosną do 10 miliardów funtów rocznie (z 4,2 miliardów funtów poniesionych w 2007 r.).
 

Na kwotę tą składają się m.in.:

- koszt wyprodukowania dodatkowych, szerokich wózków inwalidzkich

Standardowy wózek kosztuje około 300 – 400 funtów, szersza wersja przeznaczona dla osób otyłych – nawet 1500 funtów.

- wzmocnienie stołów operacyjnych, dźwigów i innych sprzętów znajdujących się na wyposażeniu przychodni i szpitali

Typowe łóżka szpitalne są zbyt wąskie i niebezpieczne dla otyłych pacjentów – mogą udźwignąć ciężar do 160 kg. Z konieczności dostosowania wyposażenia sal do gabarytów pacjentów, koszty ponoszone na łóżka szpitalne podwoiły się w ciągu ostatnich trzech lat. Obecnie szpitale wydają na nie 60 000 funtów rocznie.
 

- otyli pacjenci potrzebują też szerszych rękawów do mierzenia ciśnienia, dłuższych igieł oraz większych wag
 

- pacjenci o duzych gabarytach nie mieszczą się w typowym kanale tomografu komputerowego - aparat dostosowany do ich rozmiarów kosztuje 1 milion funtów

- otyłe ciężarne kobiety najczęściej poddawane są zabiegowi cięcia cesarskiego, jednak w ich przypadku wzrasta ryzyko powikłań, dlatego do takiego zabiegu potrzebny jest specjalny, dodatkowy sprzęt, już sam stół kosztuje 20 000 funtów

 

- znaczny wzrost liczby otyłych osób w ostatnich latach (aż siedmiokrotnie w ciągu 10 lat) powoduje dodatkowe obciążenia dla służby zdrowia, wydłuża czas pracy lekarzy i pielęgniarek, wymaga częstszego kontrolowania ich parametrów życiowych, częstszego hospitalizowania i większej ilości personelu do opieki nad nimi

 

- tacy pacjenci są bardziej narażeni na występowanie takich chorób jak cukrzyca, choroby serca, wysokie ciśnienie krwi, niektóre przypadki nowotworów, dlatego częściej korzystają z opieki medycznej
 

- otyłość pacjenta podwaja ilość przyjmowanych przez niego leków
 

Kobiety o mężczyźni o prawidłowej wadze wydają średnio na leki odpowiednio 62 i 50 funtów, natomiast kobiety i mężczyźni otyli – odpowiednio – 111 i 115 funtów.
 

- ultrasonografy i aparatura do prześwietleń mają problem z uwidocznieniem narządów z powodu dużej ilości tkanki tłuszczowej otyłych pacjentów
 

- zabiegi chirurgiczne są dla takich osób znacznie bardziej niebezpieczne, np. z powodu większego prawdopodobieństwa wystąpienia zatorów w naczyniach krwionośnych.

Ponadto zbyt duża masa ciała uniemożliwia prawidłowe określenie położenia narządów, zmusza chirurga do przedarcia się przez grubą warstwę tłuszczu, co powoduje wydłużenie czasu trwania każdej operacji.