Czy poszedłbyś na występ tancerek XXL, takich jak zespół Danza Voluminosa?
Według naukowców z Uniwersytetu Zachodniego Ontario związek obecny w owocach cytrusowych może pomóc zapobiegać otyłości oraz innym zaburzeniom metabolicznym, które prowadzą do cukrzycy typu II i do chorób układu krążenia.
Specjaliści przeprowadzili badania na myszach będących na tłustej, charakterystycznej dla krajów Zachodu diecie. Jak wiadomo taki sposób odżywiania skutkuje nadmiernym przybieraniem na wadze oraz zaburzeniami w metabolizmie lipidów i glukozy, co jest przyczyną wielu schorzeń.
Połowie gryzoni podawano obecny w cytrusach bioaktywny związek roślinny - tzw. naringeninę.
Analiza wykazała, że naringenina regulowała u zwierząt poziom trójglicerydów i cholesterolu, zapobiegała rozwojowi tzw. insulinooporności, czyli spadku wrażliwości tkanek organizmu na insulinę, która jest czynnikiem ryzyka cukrzycy typu II oraz całkowicie normalizowała metabolizm glukozy. Jednocześnie związek ten całkowicie zapobiegał rozwojowi otyłości, która rozwijała się u pozostałych gryzoni będących na tłustej diecie.
Wykazano, że efekty działania naringeniny były niezależne od kaloryczności diety. Nie hamowała ona apetytu, a gryzonie, które ją otrzymywały spożywały identyczne ilości pożywienia oraz tłuszczu, co zwierzęta z grupy nieprzyjmującej tego związku.
Według autorów badania naringenina wpływa na aktywność tych samych genów co insulina, a jej działanie polega na regulowaniu metabolizmu tłuszczów w komórkach wątroby - hepatocytach.
Być może właśnie dzięki właściwościom podobnym do insuliny, naringenina znajdzie zastosowanie w prewencji i leczeniu otyłości oraz innych zaburzeń metabolicznych związanych ze spadkiem wrażliwości tkanek na ten hormon.
Naukowcy zaznaczają, że stężenie naringeniny stosowane w najnowszych badaniach jest znacznie wyższe niż można uzyskać jedząc zwykłe owoce cytrusowe.
Kolejnym etapem badań amerykańskich badaczy będzie sprawdzenie, czy naringenina zapobiega też chorobom serca u gryzoni oraz czy można przeprowadzić badania kliniczne pozwalające ocenić jej bezpieczeństwo i skuteczność u ludzi.