Analiza genetyczna przeprowadzona przez zespół Dennisa Drayny z National Institute of Deafness and Other Communication Disorders w Bethesda w Maryland wykazała, iż Europejczycy najlepiej wyczuwają słodki smak.
 

W ramach badania mieszkańcom Europy, Azji i Afryki zaprezentowano dziewięć wariantów roztworów, zawierających różną ilość cukru - od zera do 4% (4% zawartość słodyczy jest już dobrze wyczuwalna dla każdego).
 

Jak się okazało się, zdolność do wyczuwania słodkiego smaku powiązana jest z różnymi wariantami genu TAS1R3.
 

Według analizy większość mieszkańców europejskich krajów, np. Wielkiej Brytanii, Francji, Włochów czy Rosji posiada specyficzne wariacje genetyczne, umożliwiające im wykrywanie nawet bardzo słabego smaku słodkiego.

Nieco mniejszą wrażliwość na ten smak zaobserwowano u Japończyków, Palestyńczyków i innych mieszkańców Środkowego Wschodu oraz Azji. Najsłabszą zdolność do wyczuwania słodkiego smaku stwierdzono u mieszkańców afrykańskich tropików, gdzie słodkich pokarmów jest dużo więcej niż np. w Europie.