Australijscy naukowcy przeprowadzili analizę 38 najnowszych studiów dotyczących otyłości i funkcjonowania poznawczego. Wynika z niej, że osoby otyłe nie najlepiej sobie radzą z rozwiązywaniem zadań wymagających wnioskowania i planowania. Gorsze funkcje poznawcze mogą mieć więc odzwierciedlenie w nadmiernym wzroście wagi.







Zdaniem badaczy otyłość, podobnie jak anoreksja czy bulimia, powinna być traktowana i leczona jako schorzenie mózgu, np. poprzez terapię usprawniania poznawczego. Jej zadaniem jest poprawa funkcji wykonawczych poprzez trening i zwiększenie świadomości własnego stylu poznawczego. Funkcje wykonawcze są to procesy kontroli poznawczej, które m.in. inicjują działalność celową oraz odpowiadają za przyjmowanie logicznej i adekwatnej do sytuacji postawy.







Australijczycy zwrócili uwagę na mechanizm "błędnego koła", występujący u otyłych osób. Po pierwsze - słabe wyniki w planowaniu i rozwiązywaniu problemów prowadzą do wzrostu wagi, a po drugie - tycie dalej pogarsza działanie mózgu za pośrednictwem mechanizmów biologicznych. Proces ten dotyczy zarówno dzieci, młodzieży, jak i dorosłych i nie jest zależny od innych czynników, takich jak problemy medyczne lub status socjoekonomiczny.






Okazuje się więc, że otyłość częściowo może być wynikiem schorzenia mózgu, a nie tylko niewłaściwego stylu życia. Istnieją dowody jednoczesnej genetycznej podatności na otyłość i zaburzenia myślenia, która może być uaktywniana przez czynniki związane ze stylem życia.