Polscy naukowcy pracują nad stworzeniem nowego dodatku do żywności, który może zastąpić stosowane do tej pory wypełniacze ze skrobi modyfikowanej.






Ma on być wytwarzany z wytłoków owocowo-warzywnych, a jego głównym zadaniem będzie wpływ na strukturę żywności. Dodatek ma mieć różne działanie w zależności od rodzaju produktów, do których zostanie dodany.





Będzie mógł np. zwiększyć kruchość wyrobów ciastkarskich czy piekarniczych, wzbogacić dany produkt o witaminy i makroelementy i co istotne ma być bezpieczny dla cukrzyków. W przypadku produktów mleczarskich, jogurtów, konserw mięsnych czy przetworów owocowo-warzywnych będzie bezpiecznym i neutralnym wypełniaczem.






Stosowana dziś w tym celu skrobia modyfikowana nie jest zdrowa dla wszystkich, gdyż bardzo dobrze się przyswaja i powoduje wzrost poziomu cukru we krwi. Nie mogą więc jej spożywać osoby chore na cukrzycę. nowy dodatek ma być dla niej zdrowszą alternatywą.






Będzie on wytwarzany z pozostałości owoców i warzyw po wyciśnięciu z nich soków czy oleju, głównie z wytłoków jabłkowych, buraczanych oraz marchwiowych.





Właściwości dodatku będą różne i zależeć bedą od tego, z czego będzie on wykonany. Materiał pochodzący z owoców będzie wykorzystywany jako środek powodujący pęcznienie, a wytłoki z warzyw - do skruszania produktów z niską zawartością wody.





Naukowcy zapewniają, że dodatek będzie produktem całkowicie bezpiecznym. Pochodził będzie z owoców i warzyw, dlatego będzie zawierał duże ilości celulozy i hemiceluloz, które nie są trawione przez człowieka i stanowią błonnik spożywczy. Ma on dużo korzystnych dla zdrowia właściwości: nie powoduje wzrostu poziomu cukru we krwi, wspomaga usuwanie metali ciężkich, pomaga obniżyć cholesterol i ułatwia trawienie.






Dodatkowo nowy dodatek będzie mógł być uzupełniany o makroelementy i witaminy.





Projekt "Nowy teksturotwórczy dodatek do żywności na bazie odpadowych surowców przemysłu owocowo-warzywnego" prowadzony jest w ramach programu LIDER Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Na ich przeprowadzenie naukowcy mają trzy lata, ale pierwsze wyniki pojawią się najprawdopodobniej już za półtora roku.