Badacze ze Szkoły Medycznej Uniwersytetu Yale, kierowani przez profesora Tamasa Horvatha postanowili sprawdzić, dlaczego na dokładnie takiej samej niezdrowej diecie jedne osoby tyją, a inne nie.









Na podstawie eksperymentów przeprowadzonych na kilku grupach szczurów naukowcy ustalili, że waga ustala się jeszcze przed urodzeniem podczas prenatalnego rozwoju mózgu.









U gryzoni, które stały się otyłe, zaobserwowano pewne różnice w obrębie ośrodka sytości w podwzgórzu. Jak się okazało, neurony sygnalizujące, że zjedzono już wystarczają ilość pokarmu i że przydałoby się teraz spalić przyswojone kalorie były u szczurów z nadwagą wolniejsze, gdyż podlegały hamowaniu przez inne komórki. Z kolei u osobników opornych na otyłość neurony sygnalizujące sytość okazały się bardziej aktywne i skłonne do powiadamiania organizmu, że spożyto już odpowiednią ilość pożywienia.










Zdaniem autorów badania to własnie ten podstawowy system połączeń w mózgu determinuje czyjąś podatność na otyłość. Według tej teorii czynnikiem decydującym o jej rozwoju wcale nie jest brak silnej woli i zbyt częste uleganie pokusom, a raczej kształt połączeń, które pojawiają się w mózgu już podczas rozwoju prenatalnego.









Co więcej, naukowcy zaobserwowali, że u osobników podatnych na otyłość wywołaną dietą często rozwija się zapalenie mózgu, co może wyjaśnić, dlaczego ktoś, kto raz stał się otyły, ma duży problem z pozbyciem się zbędnych kilogramów.