Zaburzenia odżywiania takie jak anoreksja czy bulimia znacznie częściej dotyczą kobiet, jednakże mężczyźni, chociaż rzadziej, również zapadają na te choroby.

Trudno jest oszacować, jaką część osób cierpiących na zaburzenia odżywiania stanowią mężczyźni, gdyż różne źródła podają rozbieżna dane na ten temat - od kilku do kilkunastu procent. Najczęściej występujących u nich zaburzeniem jest anoreksja.

Średnia wieku anorektyków to 17-24 lat, ale część przypadków choroby dotyczy także mężczyzn powyżej 40 roku życia. Panowie z chorobą zmagają się średnio około 3,5 roku. Z powodu wstydu zwykle jeszcze później niż kobiety zaczynają leczenie.
 

Przyczyny zaburzeń odżywiania u mężczyzn są częściowo podobne jak w przypadku kobiet. Zapadający na nią mężczyźni często zmagają się z niską samooceną, brakiem samoakceptacji, a w niektórych także z zaburzeniami tożsamości płciowej. Jak zaobserwowano, przypadki anoreksji częściej zdarzają się wśród mężczyzn homoseksualnych, gdyż podobnie jak kobiety, są oni poddani większej presji doskonałego wyglądu. Męska anoreksja, podobnie jak kobieca wiąże się ponadto z obsesyjnym wręcz perfekcjonizmem.

Zaburzenia odżywania w każdym przypadku mogą też być reakcją na stresujące, traumatyczne sytuacje takie jak rozwód rodziców, ciężka choroba w rodzinie, czy problemy w szkole lub pracy. Przyczyn męskiej anoreksji mozna się dopatrywać w napiętych stosunkach w dzieciństwie pomiędzy chorym a jego rodzicami. Często okazuje się też, że anorektycy przed zachorowaniem mieli nadwagę lub wręcz byli otyli. Ta cecha odróżnia anorektyków od anorektyczek, gdyż kobiety z zaburzeniami odżywania częściej w przeszłości miały prawidłową wagę.
 

W większości przypadków chorujący mężczyźni przyznają, że ich problemy zaczęły się od silnej potrzeby zrzucenia kilku kilogramów. Niekiedy przyczyną anoreksji bywają też zaburzenia funkcjonowania ośrodków głodu i sytości. Dodatkowo, mężczyźni coraz częściej również odczuwają presję idealnego ciała i wyglądu. Dziś, gdy coraz częściej kobiety wypełniają męskie role, a mężczyźni stają się kobiecy mamy do czynienia ze swoistym kryzysem męskości.
 

Proces leczenia anoreksji u mężczyzn jest trudny, a rokowania w ich przypadku są dużo gorsze niż u kobiet, gdyż zazwyczaj dużo później zwracają się oni po jakąkolwiek pomoc. Co więcej, z powodu mitu że anoreksja to „kobieca choroba”, mężczyźni nie rozpoznają u siebie zaburzeń odżywiania, nie mają świadomoći, że sa chorzy. Nawet większość specjalistycznych oddziałów i ośrodków zajmujących się leczeniem zaburzeń odżywiania nastawionych jest na terapię kobiet.
 

Tymczasem nieleczona anoreksja zarówno u pań, jak i u panów skutkuje poważnymi konsekwencjami. U chorujących mężczyzn dochodzi do zaburzeń hormonalnych - obniża się poziom testosteronu i gonadotropin. Po uregulowaniu wagi poziom hormonów zwykle wraca do normy, jednak u anorektyków istnieje ryzyko trwałej bezpłodności. C więcej, wahania poziomu ważnych hormonów mogą także powodować uszkodzenia szpiku kostnego. Większości przypadków anoreksji towarzyszą też inne schorzenia, takie jak anemia, upośledzenie czynności wątroby, skrajne wyniszczenie i osłabienie organizmu. Nieleczona choroba zarówno w przypadku kobiet, jak i mężczyzn może doprowadzić nawet do śmierci.