Jedzenie kompulsywne jest zaburzeniem odżywiania, polegającym na spożywaniu nadmiernych ilości pokarmu w niekontrolowany sposób, bez fizycznego poczucia głodu. Podłożem takiego uzależnienia są przyczyny emocjonalne, a nie rzeczywiste uczucie głodu.



Osoba cierpiąca na ta przypadłość "zajada" swoje problemy, tłumiąc w ten sposób emocje i doraźnie rozładowując stres. Jedzenie, które pełni wówczas funkcję "narkotyku" staje się automatyczną reakcją na stan podwyższonego napięcia czy lęku.



Utrata kontroli nad ilością spożywanego jedzenia wywołuje z kolei silne poczucie winy spowodowane nie tylko samymi napadami, ale też ich konsekwencjami natury zdrowotnej, takimi jak nadwaga czy otyłość.



Na wzór wspólnot zrzeszających ludzi uzależnionych od innych substancji lub czynności, funkcjonują także grupy Anonimowych Żarłoków. Tworzą ją  mężczyźni i kobiety, którzy poprzez dzielenie się doświadczeniem, siłą i nadzieją zdrowieją z kompulsywnego obżarstwa.


Anonimowi Żarłocy opracowali kwestionariusz pozwalający stwierdzić, czy dana osoba cierpi na zaburzenie odżywiania:


   1.  Czy jesz, kiedy nie jesteś głodny?


   2. Czy sprawiasz sobie "uczty jedzeniowe" bez wyraźnego powodu?


   3. Czy masz poczucie winy i wyrzuty sumienia, kiedy się objesz?


   4. Czy poświęcasz jedzeniu zbyt wiele, czasu i myśli?


   5. Czy czekasz z zadowoleniem i niecierpliwością na chwile, kiedy będziesz mógł jeść w samotności?


   6. Czy z wyprzedzeniem planujesz te sekretne uczty?


   7. Czy jesz umiarkowanie w towarzystwie innych, aby później "dopchnąć" w samotności?


   8. Czy twoja waga ma wpływ na sposób, w jaki żyjesz?


   9. Czy próbowałeś być na diecie przez tydzień lub dłużej i rezygnowałeś przed czasem?


  10. Czy czujesz się dotknięty, gdy ktoś mówi ci, że wystarczy trochę silnej woli, żebyś przestał się objadać?


  11. Czy wbrew oczywistym faktom nadal żywisz przekonanie, że możesz przejść na dietę, kiedy tylko zechcesz?


  12. Czy pożądasz jedzenia o różnych porach dnia i nocy, innych niż pory normalnych posiłków?


  13. Czy jesz, aby uciec od zmartwień i kłopotów?


  14. Czy kiedykolwiek twoje zdrowie było zagrożone w wyniku otyłości lub sposobu odżywiania się?


  15. Czy twoje zachowania związane z jedzeniem czynią ciebie lub innych nieszczęśliwymi?



Twierdząca odpowiedź na trzy lub więcej pytań sugeruje, iż dana osoba jest kompulsywnym żarłokiem, lub wykazuje tendencje do kompulsywnego jedzenia.

Anonimowi Żarłocy kierują się zasadą 12 kroków:

1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec jedzenia i że przestaliśmy kierować naszym życiem.


2. Uwierzyliśmy, ze Siła Większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie.


3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga jakkolwiek go pojmujemy.


4. Zrobiliśmy gruntowny i odważny obrachunek moralny.


5. Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.


6. Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru.


7. Zwróciliśmy się do niego w pokorze, aby usunął nasze braki.


8. Zrobiliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.


9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.


10. Nadal prowadziliśmy obrachunek moralny, z miejsca przyznając się do popełnionych błędów.


11. Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację do coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.


12. Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków, staraliśmy się nieść posłanie i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.