Najcześciej używaną przez młodzież nielegalną substancją psychoaktywną w Polsce są konopie indyjskie - marihuana oraz haszysz. Ich stosowanie jest zazwyczaj wyrazem pojawiającego sie w okresie dorastania buntu, który skłania do eksperymentowania z alkoholem, marihuaną oraz innymi narkotykami.
 

Większość młodych osób, które z tego powodu sięgnęła po substancje psychoaktywne, po wkroczeniu w okres dorosłości samoczynnie zaprzestała stosowania ich, jednak istnieje pewien margines osób, które stają się od nich uzależnione. Decydują o tym różne czynniki, m.in. niezaspokojone potrzeby.

Zgodnie z teorią Abrahama Maslova, potrzeby dzielą się na podstawowe - niższego rzędu (fizjologiczne, bezpieczeństwa, miłości i przynależności, szacunku, ) oraz samorealizacji - wyższego wzrostu (potrzeby poznawcze, wiedzy, rozumienia świata, estetyczne, samorealizacji, duchowe).

Niezaspokojenie potrzeb podstawowych uniemożliwia dalszy rozwój poprzez samorealizację.
 

Badania przeprowadzone przez dr Katarzynę Kocoń z Zakładu Psychologii i Promocji Zdrowia Psychicznego Instytutu Pychiatrii i Neurologii w Warszawie w 2006 roku dowodzą, że używanie przetworów konopii indyjskich w okresie dorastania ma związek właśnie z problemem niezaspokojenia szeregu potrzeb u młodzieży. Wzięło w nich udział 30 osób w wieku 24-35 lat, używających konopii w okresie dorastania.
 

Stosowanie knopii indyjskich a zaspokajanie potrzeb:
 

Znaczna część badanych osób używała narkotyku po to, by czuć się przynależnym do danej grupy społecznej, by być akceptowanym przez znajomych oraz pod presją otoczenia. Powody te pojawiały się u wszystkich respondentów, niezależnie od późniejszego wzoru używania narkotyku.

 

Stosowanie marihuany u badanych osób miało na celu zwiększenie akceptacji  ze strony grupy odniesienia oraz uzyskanie jej szacunku, niezależnie od późniejszego wzoru używania narkotyku.

 

Ciekawość, chęć spróbowania czegoś nowego skłaniała do sięgania po marihuanę tych respondentów, którzy używali ją w okresie dorastania okazjonalnie lub problemowo, natomiat w okresie dorosłości zaprzestali tej czynności całkowicie. Używanie marihuany w celu zaspokojenia potrzeb poznawczych charakteryzuje praktycznie wszystkich jej użytkowników.
 

Użytkownicy konopii indyjskich, którzy ograniczyli ich spożycie po okresie problemowego ich przyjmowania bądź wręcz uzależnienia, a także ci, którzy nie zmienili wzoru ich stosowania - w okresie dorastania zaspokajali w ten sposób potrzebę samorealizacji.
 

Część respondentów stosowała narkotyk w celu zaspokojenia potrzeb duchowych, by zwiększyć percepcję, wyciszyć się, zmienić stan ducha, zmodyfikować nastrój bądź w poszukiwaniu nowych, ciekawych doznań. Zaspokajanie tej potrzeby poprzez stosowanie konopii indyjskich wystepowała tylko u osób, które nie zmieniły wzoru ich używania lub ograniczyły go.
 

Stosowanie przetworów konopii indyjkich w okresie dorastania nie koniecznie musi prowadzić do rozwoju uzależnienia, znaczna cześć takich osób "wyrasta" z tego typu zachowań, bez żadnej pomocy specjalistycznej. Jednakże ci, którzy używają ich przez wiele lat mają często trudności z zaprzestaniem lub nawet ograniczeniem używania narkotyku.

Osoby, które uzależniły się już w okresie dorastania jedynie ograniczają lub stosują marihuanę w podobnym stopniu.
 

Stosowanie narkotyku w celach poznawczych oraz zaspokojenia poczucia przynależniości do grupy - jako głównych motywów sięgania po jiego - nie powinno stanowić długotrwałego zagrożenia. Z kolei zaspokajanie w ten posób jednocześnie potrzeb duchowych niesie już ze sobą większe ryzyko. Ewentualne zaprzestanie stosowania marihuany może wówczas powodować deprywację tych potrzeb, a kontynuacja tego procesu jest pewnym wyuczonym sposobem na uniknięcie napięcia związanego z koniecznością ich zaspokajania. Jedynie znalezienie alternatywnych, ciekawych sposobów na realiacje potrzeb transcendentalnych może ułatwić wychodzenie z uzależnienia lub stanowić skuteczną profilaktykę przeciw inicjacji narkotykowej u młodych ludzi.