Różne formy samoorganizacji i samopomocy osób uzależnionych są dla niektórych osób wystarczającą pomocą, by wyzwolić się z nałogu i uratować życie.
Dla osób, które mają za sobą profesjonalną terapię uzależnienia, mogą być z kolei bezcenną formą na wspieranie w trwaniu trzeźwości. Stwarzają alternatywne środowisko, stając się bardzo ważnym rozwinięciem i uzupełnieniem profesjonalnego leczenia uzależnienia.

W wielu przypadkach ruchy klubowe torują drogę do profesjonalnej terapii przyszłym pacjentom.

Jedną z ważnych funkcji takich klubów jest ponadto integracja członków rodzin osób wychodzących z nalogu, poza samym życiem rodzinnym - moga się za ich pośrednictwem angażować w różnego rodzaju formy działalności rekreacyjnej, turystycznej, artystycznej itd. Stwarza to im warunki do tego, by odzyskali możliwość pozbycia się stygmatu i wyjścia z zagubienia.
 

Kolejną, stosunkowo nową funcją grup samopomocy jest tworzenie środowisk lokalnych, w których ich członkowie zajmują się nie tylko sobą, ale także działalnością propagującą trzeźwość w gminie, sami organizują różne formy aktywności dla rodzin i dla dzieci.

W ciągu ostatnich 15 lat ruch klubowy w Polsce przeszedł niezwykłą drogę, środowiska abstynenckie wyłoniły sporą grupę osób, które stały się liderami ww własnych społecznościach lokalnych lub zostały profesjonalnymi terapeutami.

Według szacunków w Polsce już od kilku lat corocznie przybywa minimum około 20-30 tysięcy osób uzależnionych, które trwają w trzeźwości. Stanowią oni kilkutysięczną grupę ludzi, którzy posiadają określony rodzaj doświadczeń zarówno wpadania w uzależnienie, jak i wychodzenia się z niego, są więc szczególnie predestynowani do tego, by tworzyć trzeźwościowe lobby i wspierać działalność trzeźwościową, chroniącą interesy zdrowia i porządku publicznego zagrożone przez nadużywanie substancji psychoaktywnych.

 

Wymaga to odpowiedniego tworzenia, zorganizowania, zarządzania i podtrzymywania czy ewentualnego rozwijania działalności trzeźwościowej.
Prawidłowe funkcjonowanie takich środowisk samopomocowych stwarza wielu ludziom warunki do odzyskania godności, poczucia wartości i znalezienia dla siebie nowego miejsca w życiu. Liczne osoby, które wyzwoliły się z nałogu same pracują wykorzystując swoje doświadczenia w zmaganiu się z uzależnieniem, do pomagania innym. Stanowią one dużą grupa ludzi, którzy są etatowo lub jako wolontariusze zatrudnieni w placówkach udzielających pomocy.