Zdaniem naukowców z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa w pierwszych sześciu latach po zerwaniu z nałogiem palenia papierosów ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 u byłych palaczy jest aż o 70% większe niż u osób, które nigdy nie paliły. Jak twierdzą badacze - ludzie rezygnując z sięgania po papierosy bardzo często zaczynają więcej jeść i tyją.

Mimo wszystko rzucenie palenia niesie ze sobą dużo więcej korzyści niż trwanie w nałogu, który sam w sobie jest znanym czynnikiem ryzyka cukrzycy typu 2 oraz wielu innych chorób.

Amerykanie przez 17 lat śledzili losy 10 892 dorosłych osób w średnim wieku. Zauważyli, że najwyższe ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 występowało w ciągu 3 lat po rzuceniu palenia. W tym czasie każdego roku na chorobę tę zapadało około 1,8% byłych palaczy. Uchronienie się przed tym schorzeniem przez pierwsze 10 lat od zerwania z nikotynowym nałogiem oznaczało długoterminowe wyeliminowanie podwyższonego ryzyka w dlaszym okresie życia. Z kolei u palaczy, którzy wcale nie próbowali zerwać z nałogiem lub robili to nieskutecznie, prawdopodobieństwo cukrzycy typu 2 utrzymywało się stale na podwyższonym o 30% poziomie.

Cukrzyca typu 2 oznacza niezdolność organizmu do wytwarzania wystarczających ilości insuliny lub konieczność zmagania się z tzw. insulinoopornością. Oznacza to, że hormonu nie brakuje, jednak tkanki stają na niego niewrażliwe. Ryzyko zachorowania na tą chorobę jest wyższe, jeśli dana osoba cierpi na nadwagę lub otyłość.
 

Amerykańscy naukowcy odnotowali, że osoby, które najwięcej paliły i najwięcej przytyły po rzuceniu palenia, były najbardziej zagrożone cukrzycą typu 2. W pierwszych 3 latach po zerwaniu z nałogiem respondenci przybierali na wadze średnio o około 3,8 kg. Zarzucenie palenia wzmagało u nich apetyt, powodując szybkie pojawienie się dodatkowych kilogramów.